Son yıllarda merkez bankaları, düzenleyiciler ve kanun koyucular arasında stablecoin’ler hakkında çok fazla kargaşa yaşandı. Yine de finans dünyasındaki herkes bu kadar tedirgin değil. Westminster eForum Politika Konferansında Merkez Bankası Finansal Piyasa Altyapı Müdürlüğü’nün genel müdürü Christina Segal-Knowles yaptığı açıklamalarda bu konudaki endişeleri azalttı.
Stablecoin’ler Abartılıyor Mu?
Odak noktasını ödemeler için kullanılmak üzere tasarlanmış stablecoin‘lerle sınırlayan Segal-Knowles, finansal düzenleyicilerin özel paranın kamu kullanımı için yeterince güvenli ve istikrarlı olmasını sağlamak için neyin gerekli olduğunu çok iyi bildiğini savunuyor ve “Stablecoin’ler bizi cesur yeni bir dünyaya fırlatmıyor. Buradaki anahtar nokta, sırf bir şey parlak teknolojiyle paketlendiğinden, onun oluşturduğu riskleri bir şekilde farklı şekilde ele almamamızı sağlamaktır.” sözlerini kullanıyor.
Öte yandan Segal-Knowles, stablecoin fikrinin “yenilikçi ve gösterişli hissettirdiğini” kabul ediyor ve bunu popüler kültürde paranın nasıl çalıştığının ve halihazırda hangi biçimleri aldığının basitleştirilmesine bağlıyor. Çoğu durumda, çoğu insan aslında nadiren İngiltere Merkez Bankası gibi merkez bankalarından alınan kamu parasını kullanır, bunun yerine ticari bankaların özel borç senetlerini kullanır.
Segal-Knowles da hanehalklarının ve işletmelerin tipik olarak ödeme yapmak için kullandıkları fonların yüzde doksan beşinin artık nakit yerine ticari banka mevduatı olarak tutulduğunu ifade ediyor.
Riskler ve Sorunlar Yeni Değil
Segal-Knowles’a göre, stablecoin‘lerin ortaya çıkardığı bu riskler ve sorunlar temelde yeni değil ve düzenleyicilerin özel parayı geniş ölçekli kullanım için güvenli hale getirirken uzun süredir karşılaştıkları zorluklar devam ediyor. Dolaysıyla özel paralar için kullanılan benzer bir araç takımı sistemik öneme sahip stablecoin’leri düzenlemek için de bir şekilde uyarlanabilir. Ancak bu noktada Segal-Knowles, bu araç setinin aynı olmayacağını kaydetti:
Stablecoin operatörleri kendilerini yüksek kaliteli likit varlıklarla desteklemekle sınırlıysa, kredi riskini karşılamak için düzenlemeye ihtiyaç duymayacaklar. Kendilerini yalnızca doğası gereği likit olan merkez bankası rezervlerinde desteklerlerse, likidite olanaklarına ihtiyaç duymazlar. Nihai olarak belirli gereksinimler bankalar için geçerli olanlardan çok farklı olabilir, ancak sonuç aynı olacaktır.